- w czym rzecz
- w czym rzecz {{/stl_13}}{{stl_7}}'o co chodzi': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zaraz wyjaśnię, w czym rzecz. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
w czym rzecz
Look at other dictionaries:
rzecz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVb, lm M. y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wytwór materialny; przedmiot : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rzecz bezcenna, bezwartościowa. Rzecz znaleziona. Rzeczy jadalne. Rzeczy osobiste, używane … Langenscheidt Polski wyjaśnień
co — D. czego, C. czemu, NMs. czym, blm 1. «zaimek zastępujący rzeczownik, najczęściej nieosobowy, używany w pytaniach, w zdaniach pytających lub ich równoważnikach, a także występujący często jako wyraz uzupełniający, wiążący lub przyłączający zdania … Słownik języka polskiego
co — I {{/stl 13}}{{stl 8}}zaim. D. czego, C. czemu, B. co, NMc. czym, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} używany w pytaniach o dowolny obiekt, zawiera skierowaną do słuchacza prośbę o wskazanie tego obiektu lub o… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
udać — pot. Udawać głupiego, durnia, Greka «udawać, że się o niczym nie wie, że się niczego nie rozumie»: Nie udawaj głupiego i nie mów, że nie wiesz, w czym rzecz! CKM 5/2000. – Panie, panie, tylko nie udawaj pan Greka. Forsa należy się nam nazad. – A… … Słownik frazeologiczny
udawać — pot. Udawać głupiego, durnia, Greka «udawać, że się o niczym nie wie, że się niczego nie rozumie»: Nie udawaj głupiego i nie mów, że nie wiesz, w czym rzecz! CKM 5/2000. – Panie, panie, tylko nie udawaj pan Greka. Forsa należy się nam nazad. – A… … Słownik frazeologiczny
Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… … Deutsch Wikipedia
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
przykrycie — n I 1. rzecz. od przykryć. 2. lm D. przykrycieyć «to, czym się coś okrywa, zasłania, czym się ktoś przykrywa (np. kołdra, obrus, narzuta)» Przykrycie stołu. Przykrycie na łóżko. Przykrycie na studnię. Spali pod przykryciem ze skór. ∆ Gotować coś… … Słownik języka polskiego
przy — «przyimek łączący się z rzeczownikiem (lub innymi wyrazami pełniącymi jego funkcję) w miejscowniku; sygnalizuje stosunek współwystępowania, styczności w czasie i przestrzeni; elementem, do którego coś jest odnoszone za pomocą przyimka przy może… … Słownik języka polskiego
jeden — + jedna, jedno jedni, odm. jak przym. 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 1» Jeden kandydat. Jeden grosz. Jedna sztuka. Rękawiczki z jednym palcem. ∆ Jedna druga, jedna trzecia, jedna dziesiąta «połowa, trzecia, dziesiąta część czegoś» ◊… … Słownik języka polskiego
